Przedstawione poniżej treści nie mają charakteru promocyjnego. Ich wyłącznym celem jest edukacja i podniesienie poziomu wiedzy odbiorcy na temat zdrowia. Należy jednak pamiętać, że żadna z informacji nie może zastąpić porady lekarskiej lub konsultacji z farmaceutą.
Zdrowe odżywianie oraz dbanie o utrzymanie prawidłowej wagi to czynniki pomagające zachować zdrowe nerki.
Pij dużo płynów
Nerki to naturalny „filtr” organizmu. W przypadku najczęściej występujących schorzeń nerek takich jak kamica nerkowa oraz zakażenia układu moczowego, picie dużej ilości płynów jest niezwykle istotne, ponieważ zwiększona diureza (wydzielanie moczu) w naturalny sposób przepłukuje i „oczyszcza” drogi moczowe. Dodatkowo w przypadku osób z problemem kamicy nerkowej, pomaga wypłukiwać z dróg moczowych substancje, które mogą doprowadzić do formowania się kamieni.
Należy jednak mieć także na uwadze rodzaj przyjmowanych płynów. Otóż istnieje powszechne przekonanie, iż piwo korzystnie wpływa na nerki, ponieważ działa moczopędnie i pomaga filtrować nerki. Jednakże nie wolno zapominać, iż zawiera ono alkohol, który może mieć szkodliwy wpływ na organizm oraz zawiera tzw. „puste kalorie”. Dlatego też najbardziej optymalnym wyborem jest woda mineralna. Wybierajmy wody nisko mineralizowane, które nie obciążają układu moczowego nadmiarem jonów.
Przez żołądek do serca, czyli właściwa dieta
Zdrowe odżywianie oraz dbanie o utrzymanie prawidłowej wagi to czynnik pomagający zachować zdrowe nerki. Osoby z nadwagą są częściej narażone na choroby nerek np. kamicę nerkową, stany zapalne dróg moczowych. Jak powszechnie wiadomo nadwaga sprzyja rozwojowi innych chorób takich jak cukrzyca, czy nadciśnienie, co może z kolei doprowadzić do powstania niewydolności nerek.
Dlatego też osoby z nadwagą powinny pomyśleć o zrzuceniu zbędnych kilogramów, a nade wszystko pamiętać o zdrowym odżywianiu, w tym zmniejszeniu ilości soli w pożywieniu.
Sport to zdrowie
Ćwiczenia pomagają nam dbać o linię, poprawiają ogólną sprawność fizyczną organizmu. Jednocześnie pomagają zapobiegać nadwadze lub też wspomagają nas w odchudzaniu.
Czego unikać?
Nie należy zbyt długo powstrzymywać oddawania moczu. Im dłużej mocz „przebywa” w drogach moczowych, tym wyższe ryzyko niektórych jego schorzeń.
Należy unikać częstych kąpieli w wannie, zwłaszcza kąpieli jacuzzi.
Jeśli używasz środków do higieny intymnej, stosuj tylko te sprawdzone, które nie wywołują podrażnień skóry okolic intymnych. Podrażnienia, uczulenia, czy uszkodzenia skóry w tych okolicach mogą zwiększać ryzyko wnikania drobnoustrojów do dróg moczowych.
Noś luźną bieliznę. Zbyt obcisła może wywoływać podrażnienia i uszkodzenia skóry okolic intymnych.
Pamiętaj o regularnych badaniach kontrolnych
Parafrazując znane powiedzenie „oczy są zwierciadłem duszy” można powiedzieć, że „mocz jest zwierciadłem funkcji nerek”. Badanie ogólne moczu jest prostym testem, który umożliwia stwierdzenie, w jakiej kondycji znajdują się nasze nerki.
Jeśli nie mamy żadnych dolegliwości, warto kontrolnie robić badanie ogólne moczu co 1-2 lata. W przypadku występowania dolegliwości, lekarz może zalecić częstsze przeprowadzanie badania.
Niezmiernie istotne jest prawidłowe pobieranie próbki moczu do badania. Po pierwsze, próbka moczu powinna być pobierana z pierwszej porannej porcji moczu. Po drugie, mocz na badanie ogólne oddajemy do specjalnego pojemniczka, który zakupimy w aptece lub dostaniemy w laboratorium. Jeśli wraz z badaniem ogólny przeprowadzony będzie posiew (hodowla bakterii), pojemnik powinien być jałowy (ważne, aby wspomnieć o tym w aptece lub laboratorium). Po trzecie, przed oddaniem moczu należy dokładnie umyć (wodą z mydłem) okolicę zewnętrznego ujścia cewki moczowej. Po czwarte, próbka moczu powinna pochodzić z tzw. środkowego strumienia moczu – oddawanie moczu rozpoczynamy do ubikacji, następnie mocz oddajemy do pojemniczka, a potem kończymy oddawanie moczu znów do ubikacji. Wreszcie, kobiety powinny unikać oddawania moczu do badania 3 dni przed i 3 dni po miesiączce. Pamiętać należy, że próbka moczu do badania powinna jak najszybciej znaleźć się w laboratorium, najlepiej w ciągu 2 godzin po jej pobraniu.
autor: Lek. med. Jerzy Serafiński
